سرگرم بحث با یکی از دوستان پیرامون دموکراسی و شکلهای آن بودیم که یکی ازدوستان دیگرم گفت:
اصلا تو میتوانی دموکراسی را تعریف کنی؟
خواستم بگویم دموکراسی یعنی حکومت اکثریت بر همه. دیدم تعریف جامع ای نیست! اکثریت یعنی چه و منظور از همه چیست؟ خوستم بگویم ناگهان سخن آن حضرت که فرمود «کلکم راع و کلکم عن رعیته مسئول» یادم افتاد!
عجب تعریفی از دموکراسیست!
وقتی در کلمهء مسئول دقت میکنیم بناگه آزادی نیز دنبال آن میاید؛یعنی دو شق مهم و جدا نشدنی دموکراسی و اینجاست که به یاد گفته آن پیر خردمند میافتم که گفت:آزادی خاکیست که مسولیت درآن ریشه میدواند. عجب جمله ای!
گفتم :دموکراسی یعنی حکومت همه بر هیچ! نیشخندی زد و گفت یعنی چه؟! خود کمی مکث کردم وگفتم اجازه بده برگردیم به سخن آن خضرت؛چگونه میشود همه حاکم باشند و هیچ کس بر دیگری حکومت نکند؟
ببیند وقتی همه آزاد باشند و در قبال این آزادی مسئول؛آنوقت این نوع دموکراسی حاکم میشود وهر کسی با حکومت بر خویش بر جامعه خویش هم که چیزی جز «خویش»ها نیست حکوت خواهد کرد!
تبسمی کرد و چیزی نگفت!!!
گئجه دیر چئورمده
نه ایشیق وار نه ده سس!
داها بوندان سونرا
بو قارانلیق گئجه نین باغرینی هئچ
بیرایشیق یارمایاجاق
داها بو کوهنه-قوجا دونیامیزا،
بیرایشیق ساچمایاجاق
بیرگونش دوغمایاجاق!
گو ءیون اولدوزلارینین گو ءزلرینی
قارا او ءرتوک او ءرتوب
و آیین آغ اوزونو
قورخو توتموش یئنیدن!
حاتتا بایقوشلاریدا.!
داها سارلاردا اوچا بیمه یه جک
وگئجه قوشلاریدا،
بیر بوجاق باغریندا،
باسیلیب یوخلایاجاق؛
و اولوم هر بیر آن،
گئجه نی یو ءخلایاجاق!
پیس سویوقدور بو گئجه !!!!!
******
یوخویا گیردیکده
گو ءرورم بیر نئچه اینسان آدینا
دیشی آغ حئیوانلار،
قالخیرام دهشتدن
گو ءزلریمدن یوخو بیردن اولکور:
-«باشیوی قوی یئره یات
یوخودور دیکشینمه!»
آمما پیس قورخو آلیب گو ءزله ریمی،
بوتون اینسانلاری چئوره مده باخیب
سانکی حئیوان گو ءرورم
قیرجیدیبلار منه او ءز دیشله رینی
و اوزون بارماقلا
منی گو ءسترمه ده بیر بیر لرینه!!!
******
«یاشاسین اینسانلیق
و گو ءزه للیک اینسان!
یاشاسین آزادلیق
و یاشانسین سئوگی!»
-«بو منیم ایلک اینامیم اولموشدو
آمما ایندی نه یه بو اینسانلار
منه نیفرتله باخیر»!!!!
قالخیرام بیرده یئریمدن بیردن
اللریمله گو ءزومو آوخالاییب
سیخیرام دیشله ریمی:
-«یوخ اویاقدیر،دیریدیر،دویغوسو وار
دوشونور آزجا یئنه!»
-او ء ءزومو آلدادیرم بیرده او ءزوم:
«اینسانی تانری او ءزوندن یارادیب
و یئرین اوستونده او ءزو تک تانری ائدیب
واونو سایغیلامیش
و گرکدیر بیزه اینسانلاری بیز،سایغیلایاق،
اولو بیر تانری کیمی؛
و آزادلیق نفسین سئوگیله
قارغیلاردان قورویاق.
یاشاداق اینسانی،اینسانلیقی بیز
و اولو تانریمیزی
بوتون اینسانلاردا!»
یاشاسین اینسانلیق
ویاشانسین اینسان!
یاشاسین آزادلیق
ویاشانسین سئوگی:
-«بو منیم سون اینامیم اولمالئدی!».
علی اکبر کریمی«ائلچین آغا اوغلی»
در کنار حرم کهنه و متروک دلم،
روی بامی تنها،
کفتری هست غریب.
خسته از راه سفرهای دراز؛
بال وپرسست وبزیر؛
نفسش بند ولی،
دیده افق را نگران!
****** ****** ******
ره بسی حادثه آبستن،
افق نا معلوم!
ولی از حادثه باید بگذشت؛
وسفر باید کرد؛
و بسوی افقی بس روشن،
ره خود باید برد!
****** ****** ******
کفتر خسته دل،
میکشد پای ازین ویرانی.
-تک وتنها بیکس!-
ره بسوی افقی نامعلوم،
-باهزاران امید-
میسپارد آرام:
«گرچه ره دور و دراز است،
ولی،
باید رفت!»
علی اکبر کریمی«ائلچین آغااوغلی»